Suud Krallarının en büyük korkusu!

Tüm dünyanın gözü Suudi Arabistan'daki ABD'nin onayıyla tüm dünyada ses getiren tasfiye hareketine kilitlendi. Peki Suud krallarını bu denli ABD'ye bağlayan şey ne?

Suudi Arabistan krallarının uzun bir süredir ABD-İsrail çizgisinde politikalar izlemesindeki politikanın altyapısı olarak, Suudi Arabistan'ın Batı'ya baş kaldıran kralı Faysal bin Abdülaziz'in, 1975 yılında sarayında tabanca ile vurularak öldürülmesi gösteriliyor.

"SARAYDA ÖLDÜRÜLEN KRAL"

Suudi Arabistan'ın ABD ile olan ilişkileri veliaht prens Muhammed bin Selman'ın tasfiye harekatı başlatmasıyla yeniden gündemde. Suudi krallarının kayıtsız-şartsız ABD'ye olan bağlılığı,1970'lerde arkasında ABD'nin olduğu iddia edilen Faysal suikastına kadar uzandığı söyleniyor.

Mısır'ın darbeci lideri Sisi'ye destek çıkan Arabistan ile ilgili 2 yıl önce yazılan bir makaledeki ayrıntılar bugünlere ışık tutuyor. İşte o yazı:

KRİZİNİN BAŞ AKTÖRÜ

Peki 1975’te ne oldu? Suudi Arabistan kralı Faysal bin Abdülaziz, kendi yeğeni tarafından öldürüldü. Kral Faysal bin Abdülaziz kimdir? 1964 yılında Suudi Arabistan tahtına geçen Kral Faysal bin Abdülaziz İslam Birliği düşüncesine sahipti. Suudi Arabistan’ın ve İslam Dünyası’nın liderliğini yapmak istiyordu. Bu çerçevede yaptığı Türkiye ziyareti de, bunun bir göstergesidir. ''Panislamizm’’ düşüncesini yaymak amacıyla Irak, Suriye ve Mısır ülkeleriyle diplomatik ilişkiler kurmaya çalıştı. İslam ülkeleri liderleri ile yaptığı görüşmelerin sonucunda İslam Konferansı Örgütü'nün kurulmasını sağladı.

Kral bin Abdulaziz bu dönemde batı karşıtı bir politika izliyordu. Bu onu 1973’te çıkan Petrol Krizi’nin baş aktörü haline getirdi. Batılı ülkelerin özellikle Amerika’nın Filistin meselesinde İsrail’i desteklemeleri de Batı karşıtı bir tutum geliştirmesinde önemli bir faktördü.

KUDÜS KONUŞMASI: NEDEN BEKLİYORUZ!

Petrol Krizi’nin başlangıcına değinecek olursak, 1967’de yaşanan 6 gün savaşından sonra 1969 yılının Ağustos ayında Mescid-i Aksa’nın bir Yahudi tarafından yıkılması, Kral Faysal bin Abdulaziz’i çok üzdü. Bu olaydan sonra yaptığı Ünlü Kudüs konuşmasında cihad çağrısında bulunarak şunları söylemişti: ''Kardeşlerim! Neden bekliyoruz? Dünyanın vicdana gelmesini mi bekliyoruz? Nerededir ki dünyanın vicdanı? Mukaddes Kudüs’ü Şerif sizi çağırıyor. Kendisini kurtarmanızı bekliyor. Neden korkuyoruz? Ölümden mi korkuyoruz? Allah yolunda cihad ederek ölmekten şerefli ve daha faziletli ölüm var mı? Ey kardeşlerim, bizim istediğimiz İslam Milliyeti ve İslami uyanıştır. Milliyetçilik, ırkçılık veya bloklaşma değildir arzumuz. Çağrımız İslami çağrıdır. Allah yolunda cihad etmeyedir çağrımız. Dinimiz, inancımız, mukaddesatımız ve harimi İslâm içindir çağrımız. Ne zaman ki hatırlasam Haremi Şerifimiz (Kudüs) ve mukaddesatımız işgal ve tecavüz altındadır ve aşağılanmaktadır ve orada günahla Allah’a isyan ve ahlaki çöküntüler sergilenmektedir; işte o zaman Allah'a halisane yalvarıyorum, eğer bana cihad etmek ve mukaddes topraklarımızı kurtarmak nasip olmayacaksa, beni bu dünyada bir an bile yaşatma.''

Yaptığı bu çağrı dört yıl sonra cevap buldu ve 6 Ekim 1973'te Mısır ve Suriye kuvvetleri, İsrail'e saldırdılar (Yom Kippur). Tahmin edilebileceği gibi, ABD ve Batılı devletler İsrail'i destekledi. Bunun üzerine Arap ülkeleri de ellerinde olan petrol kozunu kullanma kararı aldı. Başta Suudi Arabistan ve onun lideri Kral Faysal’ın önderliğindeki Arap ülkeleri, Batı ülkelerine petrol ambargosu başlattılar ve kısa bir süre içinde büyük bir enerji krizi ortaya çıktı.

KISSİNGER ANLATIYOR

Dönemin Amerikan Dışişleri Bakanı Henry Kissinger, petrol krizini çözmek için Suudi Arabistan'a bir ziyaret gerçekleştirdi. Amacı, Kral Faysal bin Abdulaziz'i ikna etmekti ama başarılı olamadı. Henry Kissinger, kendi hatıratında Suudi Arabistan'a yaptığı ziyareti şu cümlelerle anlatmıştı: ''Kral Faysal oldukça sinirli görünüyordu, aramızda bir diyalog başlayabilmesi ümidiyle esprili bir dille ona, uçağımın yakıtı bitti, uçağın deposunu doldurmak için emir verirseniz uluslararası fiyatından ücretini vermeye hazır olduğumuzu söyledim. Kral gülümsemedi ve kafasını yukarıya kaldırarak sert bir şekilde bana şunları söyledi: 'Ben yaşlı bir adamım, ölmeden önceki tek dileğim Mescid-i Aksâ'da iki rekat namaz kılmaktır! Sen bu konuda bana yardımcı olabilir misin?''

AKILLARA KAZINAN CEVAP

Aslında ikili arasında şöyle bir diyalog daha geçmişti ve Kral Faysal, hafızalardan silinmiyecek olan o meşhur sözü orada ifade etmişti. Faysal, ''İsrail'e destek olmaktan vazgeçerseniz, ambargo biter'' dediğinde, Kissinger petrol kuyularını bombalama tehtidinde bulundu. Kral Faysal ise, bunun üzerine Kissinger'e tarihe geçecek şu cevabı verdi: ''Tabii ki petrol kuyularımızı bombalayabilirsiniz. Fakat unutmayınız ki, biz ve atalarımız hurma ve deve sütüyle yaşıyorduk, yine öyle yaşayabiliriz; ancak artık siz petrolsüz yaşayamazsınız.''

Ünlü Fransız yazar ve Ortadoğu uzmanı olan ThierryMeyssan'a göre, Suud Kralı'nın yaptığı tam bir intihardı ve buna ''Suudi İntiharı'' diyordu.

Tarihler 25 Mart 1975’i gösterdiğinde, Kral Faysal bin Abdulaziz sarayında yaptığı bir halk görüşmesinde suikaste uğrayarak hayatını kaybetti. Kral Faysal'ın nasıl öldüğü ya da öldürüldüğü ile ilgili kesin bir açıklama hala yapılabilmiş değil; fakat kesin olan şu ki, bütün oklar Amerika'yı gösteriyor.

KRALI ÖLDÜREN YEĞEN, ABD'DEN GELDİ

Suikasti gerçekleştiren kişi kralın yeğeni Faysal bin Musad'tı. Faysal bin Musad, Amerika’dan yeni gelmişti. İlk başlarda hükümet tarafından Musad’ın akli dengesinin yerinde olmadığı söylense de, daha sonra yapılan muayenelerde aksi tespit edildi ve 18 Haziran’da Riyad Meydanı’nda asıldı.

SONRAKİ KRALLARDA FAYSAL'A BENZEME FOBİSİ

Sonuç olarak şunları söyleyebiliriz ki; Kral Faysal bin Abdulaziz’den sonra Suudi Arabistan’da başa geçen krallar Amerikan eğilimli politikalar izlemeye başladılar. Bugün Kral Faysal suikastinin korkusu ile yaşayan Körfez Emirlikleri ve Krallıkları’nın, uluslararası ilişkilerde izledikleri yol, ABD-İsrail çizgisi dışına çıkmamaktadır. ''Sarayında öldürülen kral'' kâbusu onları gece gündüz takip ettiği için, iktidarlarına alternatif olacağını ve kendilerini tahtlarından edeceğini düşündükleri Müslüman Kardeşler’e karşı da büyük bir nefret beslemektedirler.